- O projekcie - jak powstała językoterapia?

Językoterapia powstała z połączenia pasji do samorozwoju, odkrywania różnych tajników duchowych, własnej terapii oraz mojego wykształcenia filologicznego.

Dwuletnich zagranicznych studiów psychologicznych, piętnastoletniego doświadczenia w nauczaniu języka angielskiego, a także osobistych predyspozycji i umiejętności.

Językoterapia to bezpieczna i wspierająca przestrzeń, gdzie masz okazję zbudować przyjacielską relację opartą nie tylko na poznaniu języka angielskiego i rozwijaniu kompetencji językowych, ale również zrozumieniu siebie i swojego wewnętrznego głosu.

Moja rola sprowadza się do życzliwego towarzysza, który dzięki swojemu wnikliwemu spojrzeniu, jest w stanie szybko określić na czym powinieneś się skupić oraz co możemy udoskonalić.

Będę cię wspierać w twojej ścieżce i motywować do rozwoju nie tylko kompetencji językowych ale również siebie jako człowieka, któremu świat wkoło i w nim samym nie jest obojętny.

Zostanę twoim mentorem, dzięki któremu poczynisz postępy i pokonasz bariery, które ograniczają twoją wolność w mówieniu po angielsku. Moim celem jest wzbudzenie w tobie ciekawości, która skłoni cię do poszukiwania prawdy o sobie i otaczającym cię świecie.

Staniesz się bardziej uważny, i odkryjesz swój własny potencjał. Odkryjesz różne aspekty siebie i poznasz wiele narzędzi, które będziesz mógł wykorzystać w codziennym życiu, aby skuteczniej rozwiązywać problemy i realizować swoje cele, zamiary i marzenia.

Samorozwój to nic innego jak sprawianie, że jesteś lepszą wersją siebie. To pokonywanie swoich lęków i wychodzenie ze strefy komfortu. To opiekowanie i troszczenie się o siebie i innych. I tym właśnie jest Językoterapia Szkoła Językowa Online.

- Skąd ta nazwa? -

Językoterapia rodziła się od wielu lat. Na początku zajmowałam się tradycyjną nauką języka, praktykowaną głównie na tematach wybieranych przez uczniów.

Z czasem, wraz z moim własnym rozwojem duchowym, kanoniczne nauczanie języka przestało być dla mnie wystarczające i satysfakcjonujące. Zaczęłam poruszać na zajęciach tematy powiązane z samorozwojem.

Zauważyłam, że ludzie łakną otwartości oraz zmian w myśleniu i zachowaniu. Coraz częściej słyszałam podziękowania za pomoc w trudnych kwestiach życiowych. Wtedy moja pasja zaczęła scalać się z moją ścieżką zawodową.

Konwencjonalne zajęcia językowe zaczęły przeobrażać się w swojego rodzaju terapię, którą uczniowie z ciekawością podejmowali. Mam naturalny dar wspierania ludzi w ich życiowych trudach, a w czasach wzrostu globalnej świadomości wielu z nas odczuwa przytłoczenie światem materialnym oraz potrzebę odnalezienia siebie w otaczającym nas chaosie.

Dlatego też coraz więcej ludzi kieruje swoją uwagę na świat wewnętrzny. To jest jedna twarz Językoterapii.

Druga, to pokonywanie barier językowych. W ciągu swojej wieloletniej kariery, spotykałam ludzi, którzy posiadali wiedzę językową w różnym stopniu, ale nie potrafili jej użyć.

Dokuczała im przede wszystkim blokada związana z mówieniem, która z czasem, wraz ze wzrostem świadomości własnego potencjału, u każdego znikała. Wielu ludzi miało przykre doświadczenia związane z nauką angielskiego. Wiązały się one z nieadekwatnością programu nauczania do rzeczywistych potrzeb użytkowników języka.

Wciąż w szkołach króluje nauka oparta na rozwiązywaniu zadań gramatycznych. Zarówno w szkołach publicznych jak i prywatnych szkołach językowych brakuje indywidualnego podejścia do ucznia, a uczestnicy kursu nie mają możliwości ćwiczenia zdobytej wiedzy w praktyce. Są to problemy, z którymi często zgłaszają się do mnie nowi uczniowie. Oczekują ode mnie pomocy w przezwyciężeniu blokad, które zbudował w nich anachroniczny system edukacji.

Dlatego też w Językoterapii słowo terapia użyte zostało ze względu na kilka aspektów: zmianę nastawienia do nauki języka, pokonanie bariery w mówieniu i braku wiary we własne umiejętności oraz odkrywanie wiedzy poszerzającej samoświadomość i świadomość otaczającego nas świata.